ภัยพิบัติจากธรรมชาติล้วนก่อให้เกิดความสูญเสียทั้งนั้น แต่ไม่มีครั้งไหนที่จะรุนแรงเท่ากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ มหานครปอมเปอี อีกแล้ว
ปอมเปอี (Pompeii) คือเมืองที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อประมาน 500 ก่อนคริสตกาล เดิมทีเป็นเพียงเมืองของชนเผ่าเร่ร่อน จนกระทั่ง 80 ปีก่อนคริสตกาล ปอมเปอี ถึงได้เป็นเมืองของอาณาจักรโรมัน และชาวปอมเปอีก็ได้รับการยอมรับให้เป็นพลเมืองโรมัน ซึ่งชาวโรมันล้วนมั่งคั่งกันอยู่แล้ว จึงพากันมาสร้างบ้านพักตากอากาศตามชายฝั่งทะเลของปอมเปอี และบริเวณลาดเขาของภูเขาไฟวิสุเวียส และเป็นผู้คนเหล่านี้ที่ได้ร่วมกันลงทุนสร้างอุตสาหกรรมผลิตสิ่งของหรูหราขึ้นในเมืองนี้ และไม่นาน ปอมเปอี ก็กลายเป็นศูนย์กลางการค้าอันมั่งคั่ง เต็มไปด้วยช่างฝีมือมากทักษะและสถาปัตยกรรมอันโดดเด่นอย่างมากมาย
แต่ในมหานครอันมั่งคั่ง และด้วยยุคสมัยนั้น การแบ่งชนชั้นคือเรื่องธรรมดา ความสะดวกสบายภายในเมืองเป็นสิทธิ์ของชาวปอมเปอีผู้มีฐานะเท่านั้น ส่วนครอบครัวที่ยากจนต้องทำงานหาเลี้ยงตนตั้งแต่ยังเด็ก
ในขณะที่ผู้คนกำลังลุ่มหลงไปกับความั่งคั่งของเมืองนี้ ไม่มีผู้ใดเลยที่ได้ตระหนักถึงลางร้าย
24 สิงหาคม ค.ศ. 79 เวลา 13.30 น. ภูเขาไฟวิสุเวียส ได้ระเบิดขึ้น หินพัมมิซ ฝุ่นควันและก๊าซพิษจำนวนมหาศาลได้ถูกพัดมายังปอมเปอี ในเวลาเพียงไม่นาน ทั่วทั้งเมืองปอมเปอีก็ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นควันจากภูเขาไฟจนแสงอาทิตย์มิอาจสาดส่อง ทั่วทั้งเมืองตกอยู่ในความมืดคล้ายยามราตรี หลังจากนั้นหินพัมมิซก็เริ่มจับตัวกันเป็นก้อนที่ใหญ่ขึ้นและหนักขึ้น และร่วงหลุ่นลงสู่เมืองปอมเปอี ชาวเมืองเริ่มวิตก บางคนอพยพ บางคนหลบในบ้านหรือสถานที่ต่างๆ
ต่อมาไม่นาน ชาวเมืองก็เริ่มหายใจไม่อออก เพราะก๊าซพิษที่มาจากภูเขาไฟทำให้อากาศไม่บริสุทธิ์ ผู้ที่พยายามจะหนีเริ่มล้มตายจากหินพัมมิซขนาดใหญ่ตกใส่ หากไม่ตายจากหินพัมมิซ ก็จะตายเพราะขาดอากาศหายใจ ส่วนผู้ที่หลบอยู่ในบ้านหรืออาคาร ก็ไม่สามารถรอดพ้นเงื้อมมืออมัจจุราชนี้ได้ เพราะหินพัมมิซจำนวนมหาศาลที่ร่วงหล่น ทับถมใส่อาคารบ้านเรือนจนไร้ทางออก และเมื่อทับถมกันมากๆ หลังคาบ้านเรือนก็รับน้ำหนักไม่ไหว ถล่มลงมาทับผู้คน บางคนก็ตายในทันใด บางคนก็ถูกฝังทั้งเป็น จนขาดอากาศหายใจตายในที่สุด
25 สิงหาคม ค.ศ. 79 มหาภัยพิบัติยังไม่หยุดเพียงเท่านี้ เมื่อภูเขาไฟวิสุเวียสระเบิดแรงขึ้น ทำให้ท้องทะเลปั่นป่วนเพราะแรงสั่นสะเทือน บ้านพักตามชายฝั่งถูกซัดหายหลายหลัง อีกทั้งกระแสลมที่เปลี่ยนทิศยังนำพาฝุ่นควันไปสู่งเมืองใกล้เคียงจนเกิดหายนะตามๆกัน
26 สิงหาคม ค.ศ. 79 ภูเขาไฟระเบิดเบาลง แต่ก็เกิดฝนตกลงมาบริเวณลาดเขา ซึ่งเต็มไปด้วยเถ้าถ่านที่ร้อนจัด
27 สิงหาคม ค.ศ. 79 น้ำฝนผสมกับเถ้าถ่าน กลายเป็นโคลนอันร้อนระอุ ไหลทะลักลงมากลบเมืองเฮอร์คิวเลเนียม ชาวเมืองหลายร้อยชีวิตไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากเหตุการณ์นี้ได้ และหลังจากนั้น ภูเขาไฟวิสุเวียสก็สงบ
ปัจจุบัน ปอมเปอี กลายเป็นเมืองที่นักท่องเที่ยวหลั่งไหลไปเยี่ยมชมเป็นจำนวนมาก เพราะสถานที่แห่งนี้ยังคงเดิมไว้เฉกเช่นเดียวกับช่วงที่เกิดโศกนาฏกรรม
